W latach 1792 – 1804 zapanowały sztuce i architekturze tak zwany styl dyrektoriatu. Styl ten obecny był także w meblarstwie. Styl ten można określić jako swoistą kontynuację stylu Ludwika XVI. Pojawiły się też jednak elementy, które później bardzo mocno obecne były w stylu empire. Dekoracja roślinna, która była do tej pory dość powszechnie i szeroko stosowana zaczęła być wypierana przez motywy geometryczne. Raczej w niewielkiej ilości wykorzystywano także ozdoby, które wykonane były ze złoconego brązu. Wśród dekoracji na meblach królowały te symbole, które kojarzone były z Wielką Rewolucją Francuską. Spotkać można był więc meble zdobione różnego rodzaju rózgami liktorskimi, czapkami frygijskimi oraz pikami. Po wyprawie Napoleona do Egiptu, która miała miejsce w 1798 roku na meblach pojawiły się takie dekoracje jak kwiat lotosu oraz sfinks. To właśnie wtedy pojawiło się także tak zwane krzesło kurulne. Krzesło to miało nogi, które były połączone z poręczami tworząc kształt litery X. Typowe krzesło tego okresu charakteryzowało się oparciem ,które miało kształt litery S. najczęściej były to krzesła z ażurowymi oparciami. Krzesła te wyposażone były także w tralkę. Nogi i poręcze krzeseł w tej epoce rzeźbione były w kształty takie jak głowy bądź łapy lwów oraz kariatydy. Bardzo często krzesła te miały także palmety.
Meble epoki dyrektoriatu
