W 1889 roku w Paryżu miała miejsce Wystawa Światowa, na której ogromną sławę zdobyła budowla, która tak naprawdę niczemu nie służyła. Budowlą tą była wieża zaprojektowana przez francuskiego inżyniera Gustava Alexandra Eiffel’a. Wieża miała 300,5 metra wysokości, a do jej zbudowania zostały zastosowane nowe rozwiązania konstrukcyjne. Z niewielkich elementów, które następnie zostały połączone nitami, zostały wykonane stalowe łuki i belki. Kiedy patrzymy na wieżę Eiffel’a z bliskiej odległości mamy wrażenie, że patrzymy na wysmukłą kratownicę, która wspiera się na czterech filarach, które rozszerzają się ku dołowi. Mimo, że jej konstruktor starał się zmniejszyć jej ciężar, aby powstająca konstrukcja była jak najwyższa, masa wieży po ukończeniu wynosiła siedem tysięcy ton. Po ukończeniu, przez ponad trzydzieści lat była najwyższą budowlą świata. Kiedy jej budowa została ukończona budziła mieszane uczucia dlatego po zakończeniu wystawy wieża miała zostać rozebrana. Pozostała jednak do dzisiaj i w chwili obecnej ten pomnik ludzkich dokonań jest jednym z symboli Paryża. Z pomnika stała się przydatnym obiektem. Znajdują się na niej kawiarnie i widokowe tarasy, a na jej szczycie umieszczono maszt telewizyjny, anteny radiofoniczne, stację pomiarów geofizycznych i obserwatorium astronomiczne.
Dzieło Gustava Eiffel’a
